Moordziak MG - 2

Tyrek

- A co mi z pracy dla pana Brwa! Równie dobrze moge sie poobijać i nic twojemu szefowi nie zrobić.

Moordziak

- Szefowi? - chłopak uniósł brwi w zdziwieniu. - Kogo masz na myśli? - skrzywił się z niesmakiem, chowając dłonie w rękawach.

Tyrek

- Szefa... i wypuść mnie! Zaczynam się rzucać.

Moordziak

- Ale ja nie mam szefa... - chłopak zastanowił się, ponownie siadając na przeciwko was. - I nie rzucaj się tak... bo się jeszcze zmęczysz.

Tyrek

- Ja już jestem zmęczony idioto.

Moordziak

Tyrek:
- Tego "idiotę" to zachowaj dla siebie, wymiększa przy mnie. I, no dobrze... wypuszczę cię, ale narazie zostaniesz tutaj. Z reszta sam i tak nei wyelziesz z mojego laboratorium.

Tyrek

- Twojego? Ale mnie wypuść do cholery! WYPUŚĆ!

Smocza

- Nie pisze...? Kurcze... ale jak mam panu pomóc sobie przypomnieć? Jejuniu... - mruknęłam i podrapałam się po głowie.

Moordziak

Tyrek:
- Ech - chłopak westchnął i nacisnął jakiś guzik na pilocie, który niewiadomo skąd pojawił się w jego dłoniach, zwalniajac tym samym krępującą cię blokadę. - Mojego. To takie dziwne?

Smocza:
- A w ogóle... co tutaj robisz?

Tyrek

- No myślałem, że to twojego szefa jest. Wstaję z blatu.

Smocza

- Sama nie wiem... w każdym razie spotkałam pana jakiś czas temu i okazało się, że mnie pan szuka. I że ma pan dla mnie zadanie. I że miałam tutaj przyjechać, to jestem. - wzruszyłam ramionami. Kurde... co ja mam z nim zrobić?!

Moordziak

Tyrek:
- Jak już mówiłem: nie mam szefa!

Smocza:
- Ale ja... nie pamietam... - facet uśmiechnął się słodko.

Smocza

- Kurna... niech pan przeszuka te karteczki! - wstałam gwałtownie i zamachałam rękoma. Westchnęłam.

Tyrek

- Sa gadałeś, że ci coś zrobi, jak czegoś tam nie wykonasz... ty jakiś sklerotyk, czy jak?

Moordziak

Zarumienił się zakłopotany: - Mam małe problemy z rozróżnianiem czasu realnego - wyjaśnił. - To się... zdarza. Nie mam szefa od dawna.