Sesyjecunia Moordziaka

Smocza

- Nieee... dzięki... nie chce mi się pić. - zaprzeczyłam gwałtownie głową. Usiadłam, gdzie było wolne. Czuję jak moje paznokcie wbijają mi się w dłonie przez rękawiczki. - Macie gotowy plan, taa? No i wiem, że Mechaniści nie są tak ograniczeni jak te Oczka przebrzydłe... - mruknęłam.

Moordziak

Smoczyca

- To musisz nas znać! - chłopak uśmiechnął się i wyciągnął do ciebie rękę. - A tak w ogóle mam na imię Hektor.

Tyrannis

Kapitan patrzy na ciebie podejrzliwie.
- Ukradłeś komuś kartę?

Tyrek

Tatuś mi dał... (^^'') Odliczyłes już pieniądze? Mało czasu mam.

Smocza

- Owszem... - uśmiechnęłam się spięta. - Znam dwóch z was, ale tylko jeden jest normalny. Tego drugiego to w ogóle chciałabym z pamięci wyrzucić... - wzdrygnęłam się na samo wspomnienie Rosiela.
Uścisnęłam rekę.

Moordziak

Smoczyca

- Tak w ogóle to mało, który mechanista jest "normalny". Miałaś wielkie szczęście, Neizis - mówi Hektor sięgając po swój nienaruszony kufel i spoglądajac w niego. Skrzywił się lekko i wylał całą jego zawartość na głowę śpiącego tuż obok, odrzuconego przez drużynę Oka. Nawet się nie obudził.
Chłopak zsuwa na ramiona kaptur i możesz dojrzeć wreszcie uroczego blondyna o zupełnie szarych oczach. Rysy twarzy wydają ci się nieco znajome...

Tyrannis

- Jaki masz na to dowód, młody człowieku? - pyta Kapitan Fayyer, a Vidd-Screnn znów daje znać, ze ktoś chce się z tobą skontaktwoać. [/url]

Tyrek

Chwileńke. Jak to znowu Rosiel to zabije jak wróce do domu. TAK?

Smocza

- Ale ten Rosiel to jest kawał psychopaty!- wzdrygnęłam się przyglądając się Hektorowi... zaraz... czy... on mi kogoś przypomnia.Ale jeszcze nie jestem pewna kogo... - A ten normalniejszy to... zresztą nieważne... a czemu miałam szczęście? - zapytałam odwracając głowę.

Moordziak

Smoczyca

- Bo "normalni" ludzie u nas to rzadkość. Zreszta normalność to też subiektywny punkt widzenia.
Nisroch gwizdnął przez zęby: - Rosiel?
- Boże... Rosiel? - zapytał hektor upewniając się i znów zaczął maiżdżyć w palcach granat.

Tyrannis

- Gabrieeeeeeeeel!!! Ratuuuuj!!! - wrzeszczy Rosiel do komunikatora. - Oni. Tu. Są![/url]

Smocza

- No tak... Rosiel... znacie go rozumiem? Niezbyt za sobą przepadamy... - mruknęłam zastanawiając się nad jego słowami. Zaraz... według mnie, to Vell jest miliard razy normalniejszy od takiego Rosiela... no to w sumie... mam rację...
Tylko zastanawia mnie ich reakcja...

Tyrek

KTO!? Dawno nie słyszałem Rosiela tak wrzeszczacego. Co też może się tam dziać? Przepraszam panie komendancie... numer 582-1122-098... tata odbierze albo sekretarka. Gabryś się zwiem, więc może pan się taty spytać. Ja muszę iść! Przebiegam między policjantami i wbiegam w najbliższy zaułek.

Moordziak

Smoczyca

- Rosiel... to... moja życiowa porażka... - mówi Hektor grobowym głosem.
Nisroch tłumi chichot.

Tyrannis

- NO OCZY!!! GABRIEEEEEEEL!!! - i rzeczywiście widzisz w ekranie jakiegoś osiłka krępującego Rosiela. Widocznie kazano mu - Rosielowi - do ciebie zadzwonić.

Tyrek

Te! Nie sądzisz, że lepiej bunrkować wszystkich członków w bazie, a nie latać po mieście i małych histeryków porywać!? Poluję na nas cholernie sprytny mechanista! radziłwyłbam odwołać wszystkich co są poza osiedlem do bazy. Inaczej kiepsko będzie. I puść go bucu!

Smocza

- Rosiel... ten psychopata... to twoja życiowa porażka?! Jak mi powiesz, że jego bratem jesteś, to... zejdę na zawał... - wyjąkałam zaskoczona kładąc dłoń na piersi sprawdzając, czy moje serce przypadkiem nie szaleje. Rosiel miałby być spokrewiony z Hektorem? W sumie nie wiem, czy Hektor nie jest równie popierniczony, ale... ma sympatyczniejszą twarz...
Proszę... nie!

Moordziak

Smoczyca

- Jest... - padła krótka odpowiedź. - A mogłem go zamordować, keidy łaził do przedszkola... Ile przez niego było kłopotów!!! Jak spotkam to przytrzaskam mu w ryj! - Hektor zsuwa się z krzesła i wtedy możesz zauważyć, że ejst od ciebie nieco niższy.

Tyrannis

- No co ty nei powiesz, Gabrysiu? - zwrot do ciebie był jawną drwiną. - Przyłaź szybko do Osiedla. Jaśnie Pan Moordryd karze. [/url]

Tyrek

Będę... zaraz! Rozłączam się i co sił w nogach biegne do domu. Na Korupcji znacznie szybciej tam przybędę.