Sesyjka

Lady

TPax:
Czujesz się jak paczka przekazywana z rąk do rąk.
Fanael:
Nagle usłyszałeś nieprzyjemny, dźwięk, który wydawał się niesamowicie donośny. Rozejrzałeś sieczujnie - to był tylko kamień, który niechcący potrąciłeś butem.

Powoli zbliżacie się do celu, wasz 'przewodnik' jest w stanie rozpoznać budynek - w marnym stanie, okna szczelnie zasunięte.
I zaczynacie słyszeć jakieś głosy gdzieś za wami.

Tyrek

Rozchylam oczy... dziwinie się czuję. Ledfwo dostrzegam stojących wkoło mnie Furannihila, napompowane bydle, chłopczycę trzymającą mnie za ramie i grzejącego się malucha... Coście ze mną tak w ogóle wyczyniali jak byłem nieprzytomny? Gdzie ja jestem? I dlaczego TY trzymasz mnie za ramię? Z gardłem troche lepiej ale nadal boli. Ogólnie to cały jestem oboloały.

Smocza

- A niby skąd ja mam to wiedzieć? Jak mnie tu wieźli to byłam zakneblowana i nieprzytomna, tak?! - - krzyknęłam. - No niech mi ktoś pomoże, no! - zaczęłam płakać. Mam dosyć. Nie jestem taka, żeby dźwigać. To nie dla mnie.

Moordziak

- O! Bo wiesz to dzieki mnie żyjesz, słyszycz? Moja reanimacja zrobiła cud! WSKRZESIłEM CIE, ANDOR!!!

fanael

Cicho słyszeliście coś Dobra to pewnie nic chodzimy dalej

Smocza

- A ja cię niosłam, wiesz?! Może odrobina wdzięczności, tak? W ogóle nie wiem, po co to zrobiłam, mnie byście na pewno zostawili! - krzyknęłam do tego całego Andora. - A szczegóły reanimacji zachowamy dla siebie, prawda Rosiel? - zapytałam podchodząc i przewiercając wzrokiem Mechanistę.

Tyrek

Reanimacja? Reanimacja... ? Coś ty mi zrobił mały!? W ogóle to gdzie my idziemy? A ty co znowu ryczysz!? Jestem roztrzęsiony. Chłopczyca znowu ryczyczy z byle powodu, a mały wrzeszczy. Zaraz dostanie nadapu histerii znając życie.

Lady

Głosy za wami stają się coraz głośniejsze, towarzyszy im także dobrze znany odgłos uderzeń smoczych łap o ziemię.
Wygląda na to, że zaczyna być kłopotliwie...

Moordziak

Przerażony kręcę się w miejscu i ukrywam się za Neizis. Tak profilaktycznie. - No reanimacja... słyszałeś kiedyś o usta-usta? - pytam cichutko.

Smocza

Pokręciłam głową na jego głupotę. - On cię teraz zabije, wiesz? - pytam ukrywającego się za mną, ale się nie odsuwam.
Słyszę jakieś głosy. Wygląda na to, że chyba ktoś nas goni... chyba. *sob*

Tyrek

Usta-usta... tfu! Spluwam. Co ten mały sobie myślał!? Nienormalny jesteś pokurczu!? Mam ochotę rozszarpać to coś gołymi rękoma. Choć w sumie lepiej zlecić to temu wielkiemu. Jeszcze bym se ręce pobrudził.

Moordziak

- Ja chciałem dobrze, ale nikt nigy mnie nie docenia. Czuję się jak śmieć... Zimno mi! - zaczynam płakać.

fanael

Dobra skończcie te głupy mam towarzystwo więc lepiej się pospieszmy poza tym jest
niedaleko

Smocza

- Nie rycz, bo ja tez zacznę! Uspokój się i myślę, że powinniśmy wiać, wiecie? - powiedziałam zakrztuszając się i zaczęłam iść przed siebie.

Tyrek

To na co czekasz!? Szybciej! A ty mały masz chyba po raz pierwszy prawdziwy powód do płaczu. Ale to nie znaczy, że masz to robic na srodku ulicy!