Sesyjka nr. 2

Moordziak

- Oby ci ta łapa uschła, PADALCU!!!!!!!!!!!!! "Zdziwuszały maluch"?! - zachłysnąłem się z wrażenia i z premedytacją z całej siły nadepnęłem mu glanem na stopę.

Tyrek

W takim razie zrobimy tak! Chłopak przydusił cię, zakleił taśmę nogi, przywiązał ci na pas sznur i tak cię powoli zaczął ciągnąć, obijając cię o kamienie.

Moordziak

-- BĘDĘ GRZECZNY! OBIECUJĘ, NIE! PRZYSIĘGAAAAAM! BĘDĘ GRZECZNY!!! – drę się w niebogłosy. – PÓJDĘ SAM!!! GRZECZNIE! I WCALE NICZEGO NIE WYKOMBINUJĘ ABY UDOWODNIĆ WYŻSZOŚĆ MOJEJ INTELIGENCJI NAD TWOIM DEBILSTWEM!!! HMM… DAM CI CO CHCESZ JAK PRZESTANIESZ MNIE WLEC. MAM SUUPER OSPRZĘT!!

Tyrek

Moordryd:
Osprzęt? Dobra odwiąże cię. Ale pod jednym warunkiem, przyznasz, iż to ja jestem inteligentniejszy. Na jego twarzy pojawił się krzywy uśmiech.

Moordziak

- Wtf? że co? - zamrugałem oczami w zdumieniu. Przełknąłem ślinę i skrzyżowałem niepostrzeżenie palce. - Ależ oczywiście, jesteś inteligentniejszy! - uśmiechnąłem się promiennie.

Tyrek

Moordryd:
To dobrze GŁUPOLKU... Chłopak odwiązuje cię, nawet ręce. Zaczyna iśćdo przodu.

Moordziak

Idę zanim.
- Masz smoka, albo coś? - pytam. - Nogi mnie bolą... i zimno mi! - objąłem się ramionami

Tyrek

Moordyrd:
Mam smoka, ale nie ze sobą. Idziemy pieszo. Mogę ci dać moją kurtkę. Chłopak obojętnie ściąga kurtke z symbolem oka i rzuca ją pod twoje nogi.

Moordziak

Wzruszyłem ramionami i sięgnąłem po kurtkę. - Daleko jeszcze do Miasta? W ogóle to jak ty się nazywasz? - Zapinam kurtkę na wsyztskie klamry.

Tyrek

Zaczynamy mini-sesje. XD

Moordryd:
Gabryś jestem. Chłopak beztrosko odparł.

Smoczyca:
Siedzisz i śmiertelnie sie nudzisz. Nagle coś skapnęło ci na głowę. I nie jest to kropla deszczu, bo za duże i nigdzie indziej nie ma śladów kropel.

Moordziak

*zonk*
- A... ahaaa... eee? - Zaczerpłem głęboko powietrza. W sumie to w tej chwili mógłbym ucice, znikacz mam, no nie? Ale byłem za bardzo zmęczony. Westchnąłem tylko. - Ale co ty tu robiłeś? I to sam!

Smocza

Nudy to tragedia... nienawidzę się nudzić. O fuuj... dotknęłam ręką tego, co mi skapło... to.. to ślina?!
Spojrzałam w górę, podnosząc się w miarę spokojnie, i nawet pomimo bolącej nogi jakoś mi to wyszło. Popatrzyłam i pośród ciemności ujrzałam... (hydragę, prawda?)

Tyrek

Moordryd:
Oko mnie wysłało abym was znalazł. No i znalazłem ciebie. I na razie to starczy. Szef i tak nie sądził, że znajde kogokolwiek...

Smoczyca:
Nie! Zobaczyłas różową firaneczke odstającą z małej, różowej szpiczastej szapeczki, a za firaneczką jest hydragowa wróżka... Jasne, zobaczyłąs dosyć wyrosnięte jak na hydrągę szczęki, z których ślina kapie ci na włosy, i na twarz, którą zwróciłaś w kierunku szczęki. Co i raz lekkow pokłapuje.

Moordziak

- Ale samego tak cię wysłali? I co, taki cienki jesteś, że nie wierzył w to, że kogoś znajdziesz? Hi hi...

Smocza

O kurne... o fuuuuj! Jestem cała w ślinie! Zbiera mi się na wymioty, bo przecież brzydzę się czymś takim. Wielkie te szczęki... matko, co ja mam zrobić? A jak ona mnie pożre? Rozglądam się w poszukiwaniu ratunku i wtedy wpadłam na pomysł przeszukania kurtki Velliego. Rozpięłam ją i zaczęłam przetrząsywać wszystkie mozliwe kieszenie. Dosyc szybko...
Tylko bez żadnych gwałtownych ruchów... myslę. Zaraz zacznę krzyczeć... chyba...