Sesyjka nr. 2

Tyrek

Moordryd:
Bo to banda przychlastów, takie dziwne?

Smoczyca:
Pożyczyłem... i tym razem na prawdę... Andor dławi się własnym chichotem.

Moordziak

- To po co... -kolejne ziewnięcie-... jesteś - ziewnięcie - w ich drużynieeeeee? - ziewnięcie.

Smocza

- Pożyczyłeś? Niech będzie, że Ci wierzę... a skąd ty wiesz, że on nas na pewno nie usłyszy? - zapytałam znowu dalej kuśtykając. I coś mi mówi, że bez wizyty u lekarza się nie obejdzie...
(Matko... MG, daleko jeszcze?!)

Tyrek

Moordryd:
Bo to jest trędy... dawaj tą kawę. Gabriel wyrywa ci kawe ratując ją przed rozlaniem. Chwiejesz się na boki, aż w końcu padasz na sofe. na razie się zdrzęmnąłeś.

Smoczyca:
Jesteście własnie pod ściną skalną. Mówiłem ci. Nie twoja sprawa. No to się wspinamy. Andor grzebie w zegarku najpierw uruchamiając latarkę, następnie mini spawarke. Dopiero oo chwili włącza sprzęt wspinaczkowy, którym strzela tuż obok drogi na klif. Wspina się. A ty sobie czekasz.

Smocza

- Okey, przecież nie wnikam, tak? - powiedziałam i popatrzyłam jak się wspina... hmm... mam nadzieję, że mnie jednak nie zostawi... ale głupia byłam. To pewno przez gorączkę...

Moordziak

No to śpię.
Kurde... tak się zmęczyłem.

Tyrek

Moordryd:
Sni ci się iż barman rozbija ci na głowie szklankę. W rzeczywistości także słyszysz dźwięk rozbijanego szkła. Budzisz się.

Smoczyca:
Andor zrzuca ci zegarek. Przekręć czarny pstryczek i wciśnij czerwony przycisk. Nie zapomnij nacelować. Sam stoi już dosyć daleko na klifie.

Moordziak

Z krzykiem. Przez chwilę nie wiem gdzie jestem.
- Auła!

Smocza

Szlag... robię to, co kazał modląc się w duchu, żebym czegoś nie spieprzyła... pamiętam jak ostatnio miałam w rękach coś, co należało do mechanistów... choroba.
Przekręciłam i nacelowałam w klif, w to samo miejsce, gdzie się wczepił Andek. Nacisnęłam czerwony guzik... no i chyba się wspinam, nie?

Tyrek

Moordryd:
Chyba walnąłem w ścinae, nie w ciebie, co? Słyszysz pretensjonalny głos Gabriela.

Smoczyca:
Tak wspinasz sie, nic innego. I nawet jesteś już prawie przy drodze na klif.

Moordziak

- A co ty, do licha, robiłeś?!?!?!?!!!?!?!?!? Oszalałeś?!

Smocza

Oj.. trudno mi z tą zranioną nogą... i jest mi coraz bardziej gorąco...
ha! Udało się! Wspięłam się i oddałam Andorowi zegarek Vella. I zaczęłam rękoma wachlowac sobie twarz.
- Gorąco mi... i muszę się wykąpać.. - wychrypiałam zdając sobie sprawę, że śmierdzę wymiocinami i krwią... i to w zasadzie dosłownie cała.
Choroba...

Tyrek

Moordryd:
Nawet szklanką we własną ścinę nie można walnąć? Jeśli to jest złamanie prawa to postaram się przestać...

Smoczyca:
Stąd powinno być już niedaleko do miasta. Pośpieszmy się, a będziemy tam szybciej.

Smocza

Kuśtykam tak szybko jak tylko potrafię. Chcę jak najszyciej do domu... muszę się wykąpać... i założyć jakiś bandaż na nogę! Znaleźć Night... i Velliego...
Na razie idzie bez problemów. Ale ta noga cholernie mi dokucza... i jest mi coraz bardziej gorąco... jejku... na kiego grzyba mi ten płaszcz? GORĄCO MI.

Moordziak

- Ale: po co to robisz?!!?!?!!?!