Sesyjka nr. 2

Tyrek

Moordryd:
Bo tak jest fajnie.

Smoczyca:
Gorączka przechodzi w dalszy stan. Teraz z kleio jest ci okropnie zimno i ciągle się trzęsiesz. Andor nie zwraca na to większej uwagi.

Moordziak

- Ahaaaa.... i w ogóle to dobrze się czujesz, tak?

Smocza

A... jeszcze chwilę temu było mi gorąco... a teraz jest cholernie zimno!
Jakoś... jakoś mi ciemno przed oczami i idę z coraz większym trudem, ale Andor nie widzi... spróbowałam otworzyć usta i coś powiedzieć, ale nie mogłam.
O... widzę światła miasta... albo mi się wydaje...
Trzęsę się... chyba się przewrócę...

Tyrek

Moordryd:
Zupełnie dobrze.

Smoczyca:
Czujesz, że jeszcze jakoś przejdziesz kawałek. Co dalej się stanie-nie wiesz.

Smocza

Byle dojść do domu... byle do domu...
Dam radę... byle do domu... czuję się coraz gorzej... miotają mną sprzeczne odczucia... raz mi gorąco, a raz mi zimno... raz jestem wściekła, a raz chce mi się płakać...
Dam radę... byle do domu...

Moordziak

- Ale z ciebie psychopata. -powiedziałem z podziwem.

Tyrek

Moordryd:
I z tego właśnie się szczyce.

Smoczyca:
Zarzucasz się bezwładnie na nogach, ale czujesz, że coś szarpnęło cię za owy płaszcz, co zpowodowało jako taki powrót równagi. Tylko mi tu nie zemdlej. Nie mam ochoty cię nieść.

Moordziak

- Ahaaaa... (^^") I co teraz zamierzasz ze mną zrobić?

Smocza

Machnęłam ręką jakby chcąc go odgonić, ale nie zrobiłam tego. To jego szarpnięcie w sumie to nawet pomogło. Przynajmniej nie kręci mi się aż tak bardzo w głowie...
- Dzięki... -wycharczałam. - Jak coś, to zrób tak jeszcze raz... też nie chcę żebyś mnie niósł...
Mam nadzieję, że się obejdzie...

Tyrek

Moordryd:
Oddać cię Oczkom. Chyba, że wolisz coś innego...

Smoczyca:
Nie ma za co. Zaraz będziemy w mieście. A potem idę do ,,domu'' Widzisz ironiczny gest Andora. Dalej się wleczesz.

Moordziak

- Co takiego? - pytam znowu ziewając.

Smocza

- Ja też chcę do domu... musze się położyć...- wyszeptałam ledwo... chyba nawet mnie nie usłyszał.
Hmm... widze już światła i pierwsze budynki... jeszcze troszeczkę i będę w domu... a wtedy wykąpię się i położę... do lekarza pójdę jutro... no i musze znaleźć Night! Ach... i Vella chyba też...

Tyrek

Moordryd:
No, bo może taki mały ktoś jak ty woli pójść, gdzie indziej niż do Oczek akurat. Nie wiem. Nie siedze w twojej głowie!

Smoczyca:
Dobra. To ja już idę. Zauważasz iż stoicie już na stali ulic miasta. Masz już niedaleko do domu, ale teraz musisz iść sama. Zauważyłaś, że Andor nie wział płaszcza, ale jest ci strasznie zimno.

Moordziak

- Pewno że bym wolał - prycham. - To ide!

Smocza

- Dzięki... - wymamrotałam i zaczęłam iść do domu. Kuśtykałam cholera cały czas.
Zimno mi... a nie... gorąco... nie! Zimno mi! Pomimo tego cholernego płaszcza! Hmm... nie zabrał go... a mógł. Oddam mu jutro, albo jak go kiedyś znowu zobaczę...
Tymczasem wlekę się do domu. Uszłam spory kawałek. O... i chyba widzę już drzwi...
Ulżyło mi...