Sesyjka nr. 2

Tyrek

Moordryd:
A czy ja mówiłem, że ot tak sobie możesz pójść do domu!?

Smoczyca:
Widziszi drzwi, a przed drzwiamy Night. Podobnie jak zeszłego razu. I jest na ciebie chyba jeszcze bardziej obrażona niż wtedy.

Fanael:
Spacerujesz sobie nocą po środkowym mieście. Dziwisz się, bo po ulicach nie przechadza się żaden inny nocny marek. Idąc, słyszysz w jednym z zaułków dziwny szmer.

Smocza

Z ledwością padłam na kolana i pomimo jej sprzeciwów przytuliłam się do jej ciepłego ciała. Zaczęłam płakać. Widziałam, że chociaż jest zła, to zmartwiła się moim widokiem. Odsunęła się i na oślep wymacałam klamkę, starając się wejść do domu... do łóżka mam niedaleko... a do wanny jeszcze bliżej...
Z trudem idę. Night czujnie mnie obserwuje i wchodzi do swojej części domu, czyli do takiego małego boksu, który specjalnie został tu wbudowany.

Moordziak

- Nie, ale zasugerowałeś mi to! - ziewam.

fanael

spacerując po środkowym mieście pomyślałem sobie miasto tak spokojnie nocą kiedy nagle usłyszałem jakiś dziwny dźwięk słaby ale przykul moją uwagę

Tyrek

Moordryd:
Och, to przepraszam cię bardzo! Albo zostajesz u mnie, albo jedziemy do Osiedla Smoczego Oka. I tam załatwie swoją sprawę, zamiast ją przeciągać.

Smoczyca:
Na razie robisz to co robisz. Nie mam nic do gadania.

Fanael:
Do szmeru dołącza się ciche charczenie smoka.

Moordziak

- To się zdecyduj. Wszytsko mi jedno. Ide spać. Powinienieś mi teraz dać jakis pokój, wiesz?!

Smocza

W domu poczułam się od razu swobodniej... zdjęłam płaszcz i rzuciłam go na ziemię. Potem usiadłam na łózku i ściągnęłam buty, potem ten niby bandaż. Krwe skrzepła. Położyłam się na chwilkę i od razu zrobiło mi się o wiele lepiej. Chociaż nadal mi strasznie zimno, to nie przykryłam się kołdrą. Pooddychałam troszkę i wstałam. Zrobiłam sobie herbatę i wypiłam ją.
Potem poszłam do łazienki *wyłączamy panom widok!*.

fanael

kiedy przysłuchiwałem uważniej było też słychać ciche charczenie smoka spróbuje podejść bliżej

Tyrek

Moordryd:
Gabriel chwycił cię za ramie i zaciagnął na górę. Otworzył białe drzwi i bez słowa poszedł sobie na dół. Już z korytarza widzisz strasnzie bogaty wystrój pokoju. W życiu nie widziałęś takiego luksusowego pomieszczenia.

Smoczyca:
... ... ... Tyle tylko powiem.

Fanael:
I bliżej już nie podejdziesz. Z tyłu przygwoździło cię do sciany budynku swoimi tarczami dwóch Strażników Miejskich. Mamy go! Przygotować wóz pancerny!

Moordziak

Japa mi opadła.
O kur*a.
Skąd on miał kase na taaaaki dom?
No nic. Wchodzę do pokoju.

Smocza

(No, co?)
Jakiś czas potem...:
Wyszłam z łazienki i w miarę normalnie wyglądałam i nie śmierdziałam. Nawet muszę przyznać, nie jest mi aż tak źle w krótkich włosach.
Ubrałam moją krótką (ale bez przesady) koszulę nocną i zrobiłam sobie znowy herbaty. Zanim ją wypiłam zmierzyłam sobie temperaturę znalezionym termometrem i było... (Mg, pozostawiam to Tobie).
W każdym razie czułam się już lepiej niż na Loanie.
Położyłam się na łóżko... aaa... jaka milutka ta pościel...

fanael

Kiedy podszedłem bliżej wyskoczyło na mnie dwóch dekli ze straży miejskie krzyknąłem
Co jest do cholery nic nie zrobiłem puszczajcie bo zorbie wam krzywdę fajfusy

Tyrek

Moordryd:
Szczena opada ci jeszcze bardziej. Na ścianie, tuż naprzeciwko łóżka, jest zawieszony ogromny (dosłownie) telwizor. Samo łóżko miejscami oprawione żłotem. Z pokoju jest przejście do łazienki.

Smoczyca:
Jedynie 37,8 temperatury. Leżąc słyszysz ciche pipnięcie, a potem ztłumiony głos jakby z oddali Cholera...

Fanael:
Zamknij się. Nie jesteś już taki mocny co? Wóż zaraz przyjedzie i cie zamkniemy. A wtedy już nikt ci nie pomoże! Haha!

Smocza

Zerwałam się. Rozejrzałam się nieufnie. Głos jakby z oddali...? Hmm...
Wstałam i założyłam kurtkę na tą koszulę z krótkimi rękawami. No i buty, tyle, że nie glany, a kapcie.
Zaniepokojona podeszłam do okna i wyjrzałam.
Kto, to był...? Wydaje mi się, że gdzieś już słyszałam podobny głos...

Moordziak

Dobra, rzucam się na miękkie (choć nieco kiczowate łóżko) i praktycznie natcyhmiast zasypiam.