Sesyjka nr. 2

Smocza

No i siedzę w wielkim wozie pancernym.
- No to koniec...- wymamrotałam. Nie popatrzyłam na Vella. Dobra, może on też nie chce być, a raczej nie chciał być złapany.
Westchnęłam.
- Znając moje parszywe szczęście, zaraz trafią do nas Andek i Rosiel. - powiedziałam zrezygnowanie.
Co te durne Oczka mogą mi zrobić?!

Tyrek

Moordryd:
A to takie dziwne?

Moordziak

- No chyba. Nie wiem, nigdy nie miałem schizofrenii. Ja mam tylko paranoję!

Smocza

Westchnęłam i spojrzałam się na Vellego.
- Bardzo mnie nienawidzisz? Bardziej niż Rosiel i Andor? - zapytałam cicho.

Tyrek

Moordryd:
Zdązyłem zauważyć. Śniadanie bedzie dopiero za dwie godziny. [/i[

Smoczyca:
[i] Ja cię wcale nienawidze. No a niby dlaczego?

Moordziak

- Aha. I co? nie zamierzasz iść dzisiaj spać w ogóle? I nie zaprowadzisz mnie już do SO, prawda?

Smocza

- No nie wiem... może dlatego, że jestem taka głupia? I że przeze mnie znowu Oczka nas złapały? Przecież jakbym nie chciała, żebyś się ze mną spotkał, no i żebyśmy sprawdzili mój dom, to złapali by tylko mnie...

Tyrek

Moordryd:
[i Nie chce mi się spać, ani wlec cię do Smoczych Oczu. Prosta sprawa. [/i]

Smoczyca:
Patrząc jaki mają teraz sprzęt i tak by mnie złapali.

Smocza

- Czyli nie jesteś na mnie zły? - zapytałam zaskoczona i spojrzałam na niego uważnie, czy aby nie kłamie, żeby mi przykro nie było, czy coś...

Moordziak

- Dobra. Fajnie. - wlepiłem wzrok w Gabriela rzucającego jedzeniem.

Tyrek

Moordryd:
Gabriel złpal za talerz i rzucił ci nim tuż nad głową.

Smoczyca:
Nie wydaje ci się, aby Vell kłamał. Siedzi spokojnie. Jest tlko lekko poddenerwowany.

Moordziak

- Wyżywasz się nad ebzbronnym talerzem. Mm... ambitnie!

Smocza

Cholerny wóz...
Popatrzyłam uważniej na Vella i... jestem pewna, że nie kłamie... przynajmniej tyle.
Denerwuję się i to okropnie. Noga nadal boli. Podciagnęłam nogawkę spodni i poprawiłam bandaż. Potem ponownie opuściłam nogawkę i chciałam zapiąć kurtkę, gdy zauważyłam, że oczywiście żadnej nie mam. ZNOWU! Wróciłam pamięcią do mojego domu. Slicznie, kurtka zostawiona na łóżku chyba...
Przynajmniej nie mam teraz bluzki na ramiączkach, no i chyba dzień jest...

Tyrek

Moordryd:
Dziękuje. Gabriel idzie do kuchni i po chwili raca z talerzem kanapek, który stawia na stole. Częstuj się.

Smoczyca:
Stanęliście. Wyciągając was z wozu i wleką po Osiedlu.

Smocza

- Zabieraj te łapy! Sama pójdę! - krzyknęłam do jednego z nich. Dosyć obleśnego i na pierwszy rzut oka, zboczonego typa. No i to on chciał mnie wlec za ramię.