Sesyjka nr. 2

Smocza

- No to... klops... - odezwałam się próbując uruchomić urządzenie. W przypływie złości cisnęłam nim o ziemię. Jak to nie pomoże, to ja już nie wiem co... przecież Andek może nam pomóc!
Oczywiście, tak jak obiecałam, ignoruję Rosiela.

Tyrek

Moordryd:
Nikt cię nie słucha. Nawet nie próbuje ci pomóc.

Smoczyca:
Cholera jasna! Procesor się przegrzał! Nie naprawię go w takich warunkach. Vell także ciska swoim zegarkiem o ziemię. Z VIDD-Screenu nie ma żadnego pożytku.

Smocza

- No i co teraz? Osprzęt rozwalony... - mruknęłam zrezygnowana.
Zaczęłam kustykać i się rozglądać, chociaż wiem, że z ucieczki nici... plecy bolą... ledwo łażę... i jeszcze ta noga...
- A może ich jakoś wykiwamy? No nie wiem, cokolwiek? - odezwałam się, chcociaż nie byłam pewna, czy to dobry pomysł...
I o dziwo jeszcze jestem spokojna... hmm... żadnych histerii i furii?

Moordziak

- Wiecie, ze ja mam zegarek, no nie? - pytam, siadając na podłodze. Krew mi z nosa cieknie.

Smocza

- Masz zegarek? Działa??? -zapytałam i stanęłam jak wryta z głośnym stęknięciem.

Moordziak

- No.. działa.

Tyrek

Moordryd:
Masz!? Daj mi go tu szybko! Vell podibega do ciebie z wyciągnięta ręką.

Smoczyca:
Ściana chce się z tobą zaprzyjaźnić. Vell podibegł do Rosiela i nawet go cię nie posłuchał.

Moordziak

- Ale: co chcesz z nim zrobić? - pytam ocierając sie z krwi.

Smocza

- No... robimy postępy. - steknęłam łapiąc się ściany. Oż... ale boli... ale nie pokazuję po sobie. - Teraz to już bułka z masłem, tak Velli? - zapytałam.

Tyrek

Moordryd:
Noooo... jest mi potrzebny!

Smoczyca:
Jak odstane od niego ten zegarek... Vell odwraca do ciebie na chwię głowę.

Smocza

- Acha... ROSIEL... oddaj MU ten zegarek. - powiedziałam.

Moordziak

- A co ja bedę za to miał?

Smocza

- Wolność? - prycham.

Tyrek

Grupa w stajni:
Wolnoś to wy będziecie mieli zaraz!
Za kratą stoi wysoki czarnowłosy chłopak w kurtce z logiem Oczu. Rosiel rozpoznaje w nim nikogo innego jak Gabriela. Zaraz otworze te cholerne kraty.

Moordziak

- Porypało cię do reszty?- pytam.- Teraz to mnie ratujesz, a przedtem? Patrz co mi zrobili twoi przyajciele! - wskazuję na krew.