Tyrkowa Sesja Number 3

Moordziak

- Ale ohyda!... Mówiłem, ze zaraz rzuci nam trupem...- mruknąłem krzywiąc się.
Kopnąłem zwłoki butem.

Smocza

Nic nie mogłam zrobić i wrzasnęłam. Chwyciłam się mocno Reveeta. Boję się. Czy... o matko... kolejny trup.
Chyba zbladłam. (>_<)

Tyrek

Moordziak&Smocza:
Fajnie. Trzeciego już na pewno nie rzuci! Nie wyślemyu nikogo od nas! Nisroch wrzeszczy rozkazująco. I znowu odzyskał humor. Tymczasem z odnogi w kanionie dochodzi do was siedmiu pozostałych. Jesteście! U was też zaginęli i... zagineli? Przywódca tamtej grupy patrzy na truposza. Chyba lepiej będzie jak się połączymy.

- Czemu was jest tylko siedmiu? -Reevet zaczyna rozmowe ze Stevem.
- Jeden z nas poszeł na zwiadu i nie wrócił...
- Jasna cholera... dobra, idziemy dalej.

Spokojnie Teria... Reevet mówi do ciebie spokojnie.

Zbieracie się do waszego marszu.

Smocza

Kiwnęłam głową. Nie mam siły mówić.
To nie na moje nerwy... jakoś mi słabo. Boję się.
A jak zginę? Jejku...

Moordziak

- A jak to coś zrobi mi krzywdę? - zapytałem przekornie Nisrocha.

Tyrek

Moordziaczek:
Prędzej mi zrobi krzywdę, niż tobie, możesz być pewny.

Smocza:
No to idzicie...

Szliście sobi i jest już zachód słońca (tak dla potrzeby akcji).

Smocza

- Ooo... jaki śliczny zachód! - powiedziałam zadziornie szturchając Reveeta w bok. Przynajmniej jedyny plus tej całej sytuacji.
(Ja przepraszam bardzo, a czy w tej grupie są jakieś inne dziewczyny oprócz Terii? x_X)

Moordziak

Westchnąłem i wywróciłem oczyma: - Hmm... i jak ja mam cię pocieszyć, co?

Tyrek

Moordziaczek:
Ale dlaczego pocieszać!? Nisroch pdzyskał humor troche czasu temu już. Kaleczysz się lekko o bok skalny. W prawe ramie. W to same miejsce co wtedy shurikenem. Widzisz także z całą grupą osłche drzewo... a na drzewie poharatane zwłoki w poamrańczowym hełmie do kotroli Proroków.

Smocza:
Widzisz zwłoki na drzewie. (Opis powyżej xD)

Smocza

- O mój Boże... - mruknełam przerażona i odwróciłam się plecami do ciała i zdusiłam odruch wymiotny. Mam coraz gorsze przeczucia...

(To jak MG?! Są czy nie?)

Moordziak

- No nie wiem... Auć! - właśnie się skaleczyłem w prawe ramię. Krew leci. Zaaferowany własną krwią, nie zauważam nawet trupa: - O, o... krew leci! Hjeh... - zaśmiałem się głupio i ze zdziwieniem jakbym pierwszy raz w życiu widział własną krew..

Tyrek

Moordziaczek:
Hektor... masz opatrunki, no nie!? Nisroch gapi się w rane, jakby zaraz miał przez nią zginąć. Ściska ją ręką mocno.

Smocza:
Nie ma żadnych innych dziewczyn w grupie. Wszyscy patrzą się jak nawiedzenie w zwłoki. Zatrzymujemy się na chwilę... Zakomenderował Reevet. Nic ci nie jest? Wszystko dobrze? Potrząsnął tobą lekko.

Moordziak

- Mam! - powiedziałem z idiotycznym wyrazem wesołości na twarzy. Wygrzebałem z kieszeni bandaż. - Krew leci...

Smocza

(Wiedziałam! *_*)
- Jest mi z lekka niedobrze... - wzdrygnęłam się i złapałam głęboki oddech. - Już dobrze... - mruknęłam uśmiechając się słabo...
I zauwazyłam Hektora. Kurne... krwawi! Ojej...
Znowu zebrało mi się na wymioty.
Zatkałam usta dłonią.

Tyrek

Moordziaczek:
Nisroch delikatnie zawiązuje ranę bandażem. Na razie powinno wystarczyć. Uśmiecha się do ciebie.

Smocza:
Spokojnie. Odpocznij chwile. Reevet siada obok ciebie.